naar de definitieve bestemming

28 november.
Ik werd wakker met een enorme hoofdpijn. Het leek alsof ik heel de nacht door had gehaald in de kroeg. Zelfs mijn ogen waren rood omrand. Navraag leerde mij dat dit kwam door het hoogteverschil en dat het ongeveer twee weken kan duren.
Er was feest op het kamp want het was thanks givings (ik weet niet of je het zo schrijft). Het eten tussen de middag was geweldig. Ik heb nog nooit zo’n uitgebreide keuken gezien. Alles was te krijgen van vlees, brood, fruit, taarten, ijs, noem maar op en het was er. Als dit overal zo is…….
Ik heb de spullen inmiddels weer ingepakt en om 14.00 uur werd ik opgehaald om naar het nieuwe kamp te gaan. Dit kamp ligt ongeveer 20 km ten westen van het kamp waar ik nu was. Met hoge verwachtingen en natuurlijk weer met scherfvest en alle toeters en bellen stapte ik in de auto van de force protection. Normaal is het een ritje van ongeveer 20 km maar het was erg druk in de stad. Bij iedere rotonde geld het recht van de sterkste die eerst mag. Dat waren wij natuurlijk maar niet iedereen wist dat. Na ongeveer een uur werden de contouren van het nieuwe kamp zichtbaar. Eerst door de beveiliging van de buitenste ring. Daarna door de tweede ring en uiteindelijk waren we in de derde ring waar ik zal verblijven. Wat ik tijdens de rit al vermoedde, het kamp ligt redelijk geïsoleerd. Ik werd ontvangen door een Canadees die ik ga opvolgen. Ja er is toch iemand die ik mag opvolgen.
De gebruikelijke incheck zaken, zoals een voedingskaart, papieren invullen voor een account en het voorstellen aan de aanwezige functionarissen. De staf is ongeveer 45 man groot. Ik heb Canadezen, Engelsen, Amerikanen, Duitsers, Finnen en nog wat nationaliteiten gesproken. Ik ben wel uniek hier. Ik ben de enige Nederlander. Ik heb wel een kamer voor mezelf. Ik kan zelfs logés uitnodigen want er staan 2 stapelbedden. Dus als er iemand zin heeft….
Het is toch even omschakelen om helemaal geen Nederlands meer te praten. In totaal zitten er hier 400 man. Met goede moet liep ik naar de eetzaal. Dat viel toch wel weer even tegen na wat ik vanmiddag gegeten had. Het is heel sober, vol calorieën en weinig vitaminen. Gelukkig heb ik die in een doosje bij me.
Vanavond is het ook hier Movember. Er is een wedstrijd wie de langste snor heeft gekweekt in een maand. We zullen het zien…..
Later meer.