de derde week

Zo de derde week zit er bijna op. Ik begin al te wennen aan het leven hier. Het is erg geïsoleerd hier maar gelukkig mag ik regelmatig het pad op. Zoals ik al eerder heb beschreven heb ik al een hoop gezien. Het is hier overdag nog steeds een graad of 17 met een zonnetje maar aan de bergen te zien rukt de sneeuw langzaam op en ik ben benieuwd wanneer wij er mee worden geconfronteerd.
Inmiddels hebben we hier ook afscheid genomen van de commandant en zijn opvolger is geïntroduceerd. Dit ging samen met een regimentsdiner.
Ze hebben hun best gedaan. De boel was versierd, op de tafels stonden zelfgemaakte kandelaars. Er was zelfs een tafelschikking. De vlaggen van alle nationaliteiten van dit kamp waren aanwezig. En ja, ook de Nederlandse. Een unicum. Dit was de eerste Nederlandse vlag (en Nederlander) ooit op dit kamp.
Bij binnenkomst was de muziek verzorgt door een doedelzak speler. Na het gezamenlijk gebed konden we eindelijk aan tafel. We kregen een 3 gangen menu bestaande uit koud vlees vooraf, gevolgd door warm vlees. Het dessert was een soort taart. We mochten zelfs twee biertjes drinken (wel alcoholvrije hahahha). Tussendoor werd de nieuwe commandant voorgesteld en cadeautjes uitgedeeld aan de oude commandant. Aan het eind werd stilgestaan bij de overleden militairen. Dit werd gedaan door een Amerikaan en was heel indrukwekkend. Als het goed is krijg ik de tekst en zal ik dan met jullie delen.
Afgelopen donderdag was er grote ophef. Er was een enorme explosie bij het hoofdkwartier gehoord. Men dacht eerst aan een aanslag maar het was een munitie depot wat was ontploft. Er waren verder geen gewonden.
Komende dinsdag gaan we naar de Genie school. Mijn vlucht is inmiddels geboekt dus ik ben benieuwd. Eerst gaan we met een vliegtuig en het laatste stuk met een helikopter. Dat wordt weer een ervaring rijker. We blijven daar voor drie dagen en overnachten op een Duits kamp. Het schijnt daar heer comfortabel te zijn dus ik ben benieuwd. Ik zal jullie op de hoogte houden. De week daarop ga ik twee dagen naar de infanterie school. Die is in de buurt dus gaan we gewoon met de (zwaar bepantserde) auto’s.
Vandaag heb ik eindelijk mijn post gekregen. Wat een heerlijk gevoel is dat. Het lijkt wel sinterklaas. Mijn lieve schat heeft natuurlijk allemaal lekkers en wat kaarten meegestuurd. Ook een knuffelhond. Die heeft al een mooi plekje gekregen. Gelukkig ook wat films met Nederlandse ondertiteling. Niet dat ik dat nog nodig heb maar het is wel heel ontspannend. Dit alles begeleid met mooie woorden op een kaart. De buurvrouw heeft ook haar best gedaan. Nog meer lekkers en mooie woorden. Mijn collega’s hebben me ook niet vergeten. Een heerlijke chocoladeletter en een briefje van de sint. Ik wil jullie allemaal langs deze weg bedanken. Ik wist niet meer dat cadeautjes uitpakken zo leuk kon zijn.
Met mijn kleindochter en dochter gaat het goed. Ik krijg gelukkig een hoop foto’s en via Whats app is het gelukkig allemaal een stuk makkelijker geworden. Deze trotse opa heeft dan ook de foto’s uitgeprint en op kantoor gehangen zodat ik ze iedere dag kan zien.
Ik gun jullie nog een mooie foto. Ik wil iedereen bedanken voor de felicitaties en reacties op mijn verslagen. Tot de volgende keer.
Later meer…