bijna kerst

De vijfde week begon al op zaterdag. Ik ging de infanterieschool bezoeken. Het doel was een soort audit. Dus controleren of wat ze doen ook volgens de NATO standaard is.
Het is inmiddels koud hier geworden dus mijn winterkleren had ik uit de kast gehaald en 's morgens vroeg op pad. Na een uurtje rijden kwamen we op het kamp aan waar we hartelijk werden ontvangen. Aangezien het koud was wilde ik zo snel mogelijk naar binnen. Tot mijn stomme verbazing was het binnen net zo koud als buiten. Ik vond het maar raar dat ze geen verwarming aanhadden. Na het eerste introductiegesprek kwam de reden naar boven, ze hadden problemen met de aggregaten. Dus de komende twee dagen beloofde wat.

Het volgende probleem was de accommodatie. Ze hebben capaciteit voor 600 studenten en er lopen er nu ongeveer 1000 rond. Het grote probleem bij het Afghaanse leger is ook dat ze niet kunnen plannen wat er per jaar nodig is aan studenten. Dus iedere keer worden ze blij verrast wat er binnen komt.
Per klas zitten er ongeveer tussen de 70 en 100 man waar 1 instructeur voor staat. Bij een les waar we bijzaten kwam het andere probleem naar boven. De onderwijsleermiddelen. Tijdens een les zware wapens had de instructeur 1 mitrailleur waar 70 man naar zaten te kijken. Hij deed zijn best om het uit te leggen maar ik heb het vermoeden dat niet alle 70 begrepen wat ze nu precies moesten doen. Daarnaast zitten er ook nog twee verschillende talen in de klas.
Met de lunch werden we uitgenodigd om dit samen met de staf van de infanterie te genieten. Genieten was het. Heerlijke rijst met vlees (wat voor soort weet ik nog steeds niet) en groenten. De manier van eten is iets anders dan bij westerse begrippen. Je hebt een grote schaal rijst voor ongeveer 3 man. Daar leg je het vlees en de groenten op en begin je te eten van de schaal. ook was er nog een brood die je deelde. Dit alles werd weggespoeld met een blikje sinas. Maar nogmaals, het smaakte heerlijk. Na twee dagen praten wordt het nu tijd om een aanbeveling te schrijven. Gelukkig heb ik goede collega’s die me met het Engels helpen anders had een nog een grote uitdaging.
Vandaag ben ik naar de militaire academie geweest. Net als in Nederland hebben ze daar voor officieren 4 jaar (academisch) of een 2 jaar durende opleiding. Ook zit hier de onderofficiersopleiding. Ook daar weer gepraat over de nodige problemen waar ze tegen aanlopen. Ik merk wel dat de grootste uitdaging het logistieke gedeelte is wat niet onder mij valt. Te weinig capaciteit, niet genoeg brandstof voor de stroom etc. Indirect heeft dit wel te maken met de opleidingen maar daar hebben we een andere unit voor. Maar omdat ze iemand zien van de coalitie vertellen ze het toch maar want wie weet spreken we iemand van de logistiek.
Gisteren heb ik studio sport gezien op een hele speciale manier. Het is even improviseren maar mijn schatje kwam op het geweldige idee skype aan te zetten en de computer voor haar televisie te zetten. En het werkt hahahaha. Dus ik heb Feyenoord zien winnen en natuurlijk NAC. Dus eigenlijk zat ik naast mijn lieverd op de bank……..Ze gaat zelfs met skype de late sportprogramma’s opnemen zodat ik ze toch kan kijken.
Een heleboel mensen hebben pakjes opgestuurd. Ik kreeg het bericht van het hoofdkwartier. Helaas kan ik ze pas morgen ophalen. In ieder geval iedereen alvast bedankt hiervoor.
De kerstdagen komen er aan maar ik merk er hier niet veel van. Ze hebben geen speciaal programma of zo maar we hoeven niet te werken. De vraag blijft dan: wat ga je doen want er is hier op het kamp weinig te beleven. Ik denk dat ik mijn kamer maar eens goed schoonmaak en de was ga doen. Een hele speciale manier om kerst te vieren. Neem niet weg dat ik jullie nogmaals hele fijne kerstdagen toewens en geniet er van.
Later meer